Zaterdag 2 mei 2020
geschreven door Ine van den Broek-van Hilst |
|||||
TWINED BINDING
|
|||||
Het corona-virus bepaalt nog steeds ons hele doen en laten en belette ons ook weer in de maand mei om samen te komen. Wat een geluk dat er wel communicatiemiddelen zijn en we via WhatsApp toch contact konden hebben.
Deze afgelopen maand hadden we besloten om te proberen de Twined Binding te realiseren, beschreven door Roberta Lavadour in HandBoekBinden 2008. jrg.1, nr.3. Dat was een moeilijkere klus dan we gedacht hadden, maar uiteindelijk zijn er toch goede resultaten geboekt. |
|||||
|
|||||
Voor dit roze boekje heeft Fem stroken Zaansch bord van 31x11cm gebruikt. Het plat is gelijk aan een dubbel gevouwen strook(katern). Twijnen werd gedaan met DMC koord. Na het twijnen zijn de restanten van de stroken op een halve strook Zaansch bord geplakt, dus die opgeplakte stroken zitten aan de buitenkant. Na droging werden deze opgeplakte stroken geschuurd totdat het geheel glad was, om er vervolgens een halve strook Zaansch Bord op te plakken om een stevig achterplat te verkrijgen.
Ook het voorplat is verstevigd door er aan de binnenzijde ook een halve strook Zaansch bord op te plakken. Bij dit boekje is door Fem alleen het twijnen volgens de beschrijving gedaan. De vorming van katernen en platten is naar haar eigen inzicht gerealiseerd. |
|||||
|
|||||
|
|||||
Annemiek maakt het boek van Zaansch Bord, fijn haakgaren in rood en wit, 2,5 mm dik bord voor de platten, vezelrijk rood papier als bekleding van de platten en romanpapier voor de katernen.
De platten zijn 10 x 12 cm, de katernen 9,2 x 4,9 cm en de rug wordt 20 cm breed, extra breed omdat ze er een wat uitgebreider patroon op aan wil brengen. Ze heeft nog even gedacht om i.p.v. Zaansch bord ander papier te nemen en dat tegen te plakken of misschien te plastificeren met boeklon, maar was bang dat de randen van de stroken dan te scherp zouden worden en de draden snel door zouden slijten. Annemiek heeft een andere techniek toegepast door direct al voor- en achterplat met elkaar te verbinden. Het voor- en achterplat zijn dus al aangebracht op het Zaansch Bord, maar de bekleding aan de binnenkant komt pas als de rug klaar is. Vervolgens zijn de stroken gesneden tot aan het achterplat. Wel een goed idee, want zo hoef je niet te wroeten om het achterplat te verbinden met het genaaide geheel. Maar je moet van te voren wel goed bepalen hoe dik de rug gaat worden met de katernen. En je kunt halverwege ook niet stoppen en denken: het is wel mooi zo. Bovendien moet je meer dan genoeg garen ter beschikking hebben, want deze binding slokt heel wat garen op. Met deze Annemiek-methode voorkom je wel het zien van de insnedes in de achterplatbekleding die je volgens Roberta moet maken om de stroken door te rijgen. Dat vond ik zelf niet fraai bij deze binding. |
|||||
|
|||||
De stroken zijn 0,5 cm breed gesneden en de blokjes voor het patroon komen op |
|||||
|
|||||
Jopies boek meet 10 x15 cm en de stroken zijn 1cm breed.
Er is getwined met coton perle van DMC in een eigen ontworpen patroon. De 11 katernen zijn van een dubbel gevouwen blad aquarelpapier, gesneden met een dun vouwbeen. De platbekleding en de stroken zijn van heel stevig papier, nadat Jopie eerst geëxperimenteerd had met elefantenhaut. Elefantenhaut scheurt niet snel, maar was in de dikte die ze had wat te dun. Daarom plakte ze het tegen met dunne vlieseline. Dat was geen succes omdat het geheel stroef werd en de draden niet goed op hun plaats gleden. Nadat de rug klaar was en het achterplat bevestigd, heeft Jopie op het voor- en achterplat delen van een prent geplakt, die zij maakte met de Werkman-techniek. Als schutbladen gebruikte ze een ecoprint, gemaakt bij Anja Schrik. Jopie concludeert dat als zij ooit nog eens deze twined binding zou maken, zij zou zorgen dat de kleur van de stroken aangepast wordt aan de kleur van het garen. Nu vindt ze dat er nog te veel openingentjes tussen de draden te zien zijn. |
|||||
|
|||||
Om het probleem op te lossen van vasthouden van het plat met de stroken, als je handen niet mee willen werken, vond Jopie een perfect gereedschap! De juiste spanning vinden van de draden was nogal een klus. Dat resulteerde in tig keer uithalen en opnieuw beginnen. Maar de aanhouders zijn de winnaars, getuige het eindresultaat!
In het kader van de mei- herdenkingen gaat Jopie er gedichten uit de oorlog en de bevrijding in schrijven. Eerst een gedicht van Jan Campert dat haar al jaren bezig houdt: Het lied der achttien dooden. En op de laatste pagina het indrukwekkende gedicht van de 15 jarige Eva Pronk, dat dit jaar door haar voorgedragen werd tijdens de mei-herdenking op de Dam. |
|||||
Vrijheid
de oude man verstopte joden op zijn zolder, drukte illegale kranten en hielp Engelse piloten. hij loog voor het leven. hij loog voor de vrijheid. de vrouw in de kelder liet wanneer de vliegtuigen overvlogen bange mannen, vrouwen en kinderen schuilen voor de bommen. zij stond voor het leven. zij stond voor de vrijheid. de jongen deze helden. als een van deze helden |
|||||
|
|||||
Het boek van Coby is 13 cm hoog en 10 cm breed. Voor de band en stroken werd Zaansch bord gebruikt en als garen 2 kleuren eigen gewaxt vlasdraad. Dat draad was redelijk dun, maar Coby dacht met dikker draad niet goed uit te komen tussen de stroken. Voor de 12 katernen nam zij handgeschept papier van de Middelste molen, maar dat blijft erg bol staan, zodat er nu nog steeds een elastiekje omheen zit om de katernen in platte vorm te houden. |
|||||
|
|||||
Mijn boekje meet 10,5 x 15,5cm met een rug van 1cm.
Ik heb de platten bekleed met Tyvek en geweven met 2 draden DMC file or en 4 draden gemengd Rayon Madeira nr. 40. Die garens waren eigenlijk veel te dun en ik had uiteindelijk ook niet genoeg garen om een dikkere rug te maken. Omdat zowel tyvek als garen te dun waren, werd het twijnen aan kop en staart niet echt mooi en daarom heb ik er als oplossing (en verdoezeling) sierlint overheen geplakt. Tussen rug en band was er ruimte genoeg om daar het lint in te slaan. Omdat ik de tyvekbekleding te maagdelijk vond, heb ik er een bloem op geborduurd met het restje garen dat ik nog over had en er in het midden een kralenbloem op gelijmd. De titel is met goudfolie gedrukt. In het boekje worden verweven gedachten (doordenkertjes) geschreven. |
|||||
CONCLUSIE:
|
|||||
1. het gebruik van stevige boekbandbekleding is aan te bevelen om gelijkmatig om de stroken te kunnen weven.
2. het is nuttig om van te voren te bekijken of er genoeg garen is om het patroon dat je in gedachten hebt uit te kunnen voeren. Er gaat zeer veel garen in het weven zitten. 3. om na het weven geen kleine openingen te zien tussen het naaigaren en de stroken, is het slim om te zorgen dat stroken en garen in kleur overeenkomen. |
|||||
Voor volgende maand staat
de ORIGATA- binding van Julie Auzillon op het programma. |
|||||
|