Zaterdag 7 september 2019
geschreven door Ine van den Broek-van Hilst

15 JARIG JUBILEUM
Het is een bijzondere dag vandaag want we vieren het 15 jarig bestaan van de bbc.
Drie leden zijn vanaf de oprichting van de BBC nog steeds lid. In de loop der jaren is er door allerlei omstandigheden nogal een wisseling van het aantal leden geweest, maar de BBC draait nog steeds volop met een groep enthousiaste boekbinders. En op deze jubileumdag verwelkomen we ook weer een nieuw lid, Annemiek, en we zijn verheugd dat zij deel wil nemen.

BOEKBIND-OBJECTEN

Ik heb de verslagen van het vijftiende jaar ingebonden. Ook weer als Edelpappband, evenals de jaren 11 t/m 14. Op de schutbladen heb ik foto's afgedrukt van de projecten van dit 15e jaar. De band is bekleed met een kopie van een druksel in de Werkman-techniek.

Jopie laat weer een knap schrijfwerk met de foliepen zien: de titel op het ingebonden bestand over het Middeleeuwse buidelboek in een New Oriental Binding.

New Oriental Binding, gebonden door Jopie.


Zij beheerst die techniek van werken met de foliepen uitmuntend en vindt het heel simpel. Ze raadt aan om met een vaste hand te werken op een vrij gladde ondergrond, niet te hard te drukken, maar er ook niet over heen te aaien, gewoon doen zoals je schrijft en langzaam werken, want de lijmlaag onder de folie moet de tijd krijgen om te smelten.

Voor de schutbladen in dit boek koos Jopie lapjes stof uit die zij cacheerde met viledon. Dat ging perfect en leverde fraaie schutbladen op.


Schutbladen van gecacheerde lapjes stof.


Een andere techniek die Jopie grandioos in de vingers heeft is kirigami. Met veel geduld en precisie moet je daarbij te werk gaan. En dat kan Jopie, zoals af te leiden valt uit haar prachtige snijwerken.

Kirigami snijwerk van Jopie.


Coby laat model 13 van Keith Smith zien, de intape sewing. Die had ze al enige tijd geleden gemaakt, maar merkwaardig genoeg hadden we dit boek nog niet gezien. De platten heeft Coby bekleed met eigen gemaakte marmers.

.
In tape sewing, gebonden door Coby via de beschrijving van Keith Smith.

Coby en Fem zijn in augustus naar de workshop een perkamenten omslagband met directe strengeling, inclusief verstevigingsriemen maken geweest in de Abdij van Berne in Heeswijk-Dinther, georganiseerd door Aaldert en Tanja van Boektotaal.
Op onderstaande foto´s hun resultaten.

Links het boek van Coby,
rechts het boek van Fem.
Te herkennen aan de knoop op het voorplat.

Coby heeft een strookje perkament strak opgerold en via een sneetje in de strook de knoop gerealiseerd.
Werkwijze hieronder te zien.

Fem heeft een apevuistje geknoopt.

De apevuistjes hebben ze ook als klavieren aan enkele pagina's van het boek bevestigd.

Op https://nl.scoutwiki.org/Apevuistje staat een duidelijke uitleg om zelf een apevuistje als sierknoopje te maken.
Op http://www.knoopenzo.nl/knots51/3.htm wordt deze knoop stap voor stap gemaakt om twee spijkers.


Thuis heeft Corrie de Piano Hinge in elkaar gezet, het project waar we in augustus mee aan de gang gingen, maar waarbij Corrie toen verhinderd was.
Door de scharnieren verwerkte Corrie saté-stokjes die zij met een rode viltstift her en der aangestipt heeft, zodat ze geheel in stijl waren met de rode scharnieren aan de rode katernen.
De band sluit met een overslag op het voorplat met een zeer minuscuul, maar sterk magneetje.
Als afwerking én als versiering heeft Corrie over het magneetje op de overslag een strookje papier geplakt.

Een Piano Hinge met op het voorplat een minuscuul magneetje, op de rechter foto te zien.
Gebonden door Corrie.

Annemiek is een creatieveling eerste klas. We kennen haar al jaren als een zeer bedreven origami-vouwster. Daarom zijn we blij en enthousiast dat zij lid wilde worden van de bbc, want we zullen ongetwijfeld veel van haar werk kunnen genieten en beslist veel van haar kunnen leren. Haar rijkdom aan fantasie en ideeën kent geen grenzen. En nu verrast ze ons ook weer met originele boekjes.

Variaties van Annemiek op eenzelfde thema: met potloodjes, met stokjes en met gelpennen op de rug.

Ineke doet ons uit de doeken wat een Bullet Journal is, een type aantekenboek dat momenteel onder de jeugd helemaal een hype is. Niets bijzonders trouwens, want de geschiedenis herhaalt zich. Plakten wij immers ook niet vroeger onze schoolagenda's vol met plaatjes, briefjes en frutsels?
Maar er zit nu een hele filosofie achter, ontwikkeld door Ryder Carrol, om je leven op orde te krijgen!
It's an amazing system that keeps a record of everything you could ever want to toss at it. It can be your task manager, sketchbook, journal, idea catcher, and much more!
The Bullet Journal is a organizational system in a notebook that keeps track of anything you would like to write down in an coherent way.

MUSEUM LAM
Ineke kan ons ook steeds weer attenderen op bijzondere tentoonstellingen. Nu vertelt zij enthousiast over het bezoek aan een heel speciaal en apart museum in Lisse, LAM, waar zij volop genoten heeft en van de ene verbazing in de andere viel. Ze raadt ons aan zeker een keer naar LAM te gaan.

H
ieronder volgt haar verhaal:

"Het is een museum met een eigenzinnig en afwijkend concept. Je komt binnen en mag bijdragen aan de stichting maar het hoeft niet. Dat bedrag is 7,50 euro dus daar hoef je het niet voor te laten.
Dan krijg je toegang tot hun wifi en de digitale tour op een website.
Per zaal zijn hierop alle werken na te lezen en dan krijg je heel wat meer info dan op zo´n kaartje. Hier hangen trouwens nergens van die standaard kaartjes.

Er loopt wel personeel rond, maar niet om je van alles te verbieden, maar om een praatje aan te knopen en vragen te beantwoorden. Hierdoor ontstaat er zo'n lekkere losse sfeer zodat je je snel op je gemak voelt.

Er hangt bijvoorbeeld een mooi doek waar alles wit en wazig is. Het is een weergave van het Spaanse feest waar ze elkaar met bloem en eieren bekogelen. Dan hangt er een bordje met de vraag of je de man met de bloemkool al gevonden hebt. Zoeken en zoeken en niet gevonden.
De mevrouw van het museum die op deze zaal rondliep, kwam het ook nog even vragen, want ook zij had hem nog niet gevonden! Waarschijnlijk staat hij er helemaal niet op, maar we zijn toch langer en gedetailleerder gaan kijken dan we anders hadden gedaan.

Zo was er zoveel waar je bij betrokken raakte door dit soort vragen of grapjes. Echt heel leuk en beslist een aanrader.

LAM heeft vanwege de vernieuwende creatieve aanpak van het museum de Dutch Creativity Award gewonnen:

a breath off fresh air that emphazises its radicality by ignoring
the rules of a museum today.
(een frisse wind die de radicaliteit benadrukt door de regels
van een museum van tegenwoordig te negeren).

Ook het pand, dat er speciaal voor is neergezet, is indrukwekkend. Het staat vlak bij het Keukenhofkasteel. De architect is ook bewust gekozen uit de regio: KVDK Architecten uit Noordwijk.


© Het Lisser Art Museum, geopend begin 2019.
Een interessant achtergrondartikel is te lezen op: https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/kijken-kijken-niet-eten-in-het-nieuwe-lisser-art-museum-zou-je-haast-overal-je-tanden-in-willen-zetten~b456ce97/?referer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F

PIANO HINGED COLLAPSIBLE STAR

Vandaag staat deze 'star' op het programma, alweer een ontwerp van Hedi Kyle en uitgewerkt door Keith Smith. Het is een leporello die met scharnieren aan voor-en achtervouw met de scharnieren van de band verbonden worden.
Fem, Coby en Annemiek hebben thuis al geëxperimenteerd met deze binding en laten trots hun resultaten zien.

F
em associeert scharnieren met deuren en daarom gebruikte zij de foto's van de deuren van Milaan, die ik gefotografeerd heb tijdens onze Italië-reis in 2008, om die in de leporello te plakken. Op het voorplaat creëerde zij een scharnierende deur waarachter de titel van het boek te lezen valt: Milaan.

Piano hinged collapsible star
met deuren van Milaan
gebonden door Fem.

Coby associeerde de naam van deze binding met het instrument piano.
Daarom verwerkte zij de toetsen van de piano in een tekening op het voorplat.


Piano hinged collapsible star
gebonden door Coby.


Annemiek is met diverse structuren voor de scharneren gaan experimenteren, hetgeen verrassende ruggen opleverde.


Piano hinged collapsible star
gebonden door Annemiek.

In onderstaandestaande Piano Hinged Collabsible Star met als titel een hele grote buiteling loopt de tekst over de hele leporello en heeft Annemiek er ook de tekeningen van een buitelend mens bij gemaakt.

Piano hinged collapsible star
gebonden door Annemiek.

AAN HET WERK

Na al deze voorbeelden gezien te hebben, worden de voorbereide materialen tevoorschijn gehaald en gaat iedereen aan de slag om van stroken papier leporello´s en omslagen te vouwen en daarna de nodige scharnieren te snijden of te knippen.
Soms zijn de beschrijvingen van Smith volgens ons erg onduidelijk, maar met de tekeningen erbij wordt het een en ander wel te begrijpen.


Fem gebruikt een door haar kleindochter getekende strip over een beer om er een Piano Hinged Collapsible Star van te maken. De tekeningen heeft ze uitgeknipt en in de leporello geplakt. Als scharnieren gebruikt zij de stokjes die haar kleindochter haar gegeven heeft.


Piano hinged collapsible star
gebonden door Fem.


Annemiek is volop aan het experimenteren hoe deze binding het beste vereenvoudigd kan worden. Ze maakt de band van Zaansch bord en besluit het omslag van één enkele laag Zaansch Bord te vouwen met alleen een inslag aan de rugkant.
Het uiteindelijke resultaat ziet er goed uit.


Jopie heeft een goede manier bedacht om het kwetsbare, maar van prachtige motieven voorziene papier, uit vele fraaie boeken toe te kunnen passen door ze met viledon op een stevig ondergrondpapier te strijken.
Het papier kan nu perfect gebruikt worden, zoals te zien in het omslag dat zij aan het maken is voor deze Piano Hinged Collapsible Star.

Band voor de Piano Hinged Collapsible star
gemaakt door Jopie.


Conclusie

Het is een leuke manier om een leporello tot een sterboek te verwerken.
Als de voor- en achterplatten gemaakt zijn en de scharnieren aan de rugvouw gesneden, wordt de scharnierstrook of scharnierpen/stokje erdoor geregen. Dan is de band klaar.
Daarna wordt de leoprello eerst binnenin met de voorvouw met de scharnieren van de band verbonden, maar dat is een heel gepriegel, zeker als ze van papier gemaakt zijn.
Daarna wordt ook de laatste vouw van de leporello verbonden met de band.
Op onderstannde foto is dit aanrijgen duidelijk te zien. Hier worden stokjes gebruikt als scharnierpen en die glijden makkelijker door de scharnieren dan papieren strookjes.
Het is zeker aan te raden de papieren scharnierstroken langer te maken, te voorzien van pijlvormige punten en pas na het doorrijgen op maat te snijden.