Zaterdag 7 december 2019
geschreven door Ine van den Broek-van Hilst

DUBBELBOEK / DOS À DOS
De resultaten van de gemaakte dubbelboeken worden uitvoerig bekeken.

Bert heeft de rug van de boekblokken los gelaten, zodat de band geheel open gelegd kan worden. Het boek is een interessante ontdekkingsreis langs verschillende soorten gekleurd leer, inleg- en oplegmotieven, bindwijze en constructie.
Als dekblad tussen de twee boekblokken heeft hij zelf gemaakte leren sandwiches in reepjes verwerkt, afgewisseld met strookjes gifgroen leer.

Gifgroene reepjes leer ingelegd tussen leren sandwichreepjes
en een inleg op het schutblad.
Dubbelboek van Bert.

Het ene boek heeft een blauwe leren band met een ruitvormige inleg op het voorplat
met daarin een dubbele ronde opleg, waarvan het kleinste rondje van reptielenleer is.

Dubbelboek van Bert.

De andere band is met oranje leer bekleed en heeft een inleg van een stukje dik leer met de originele tepels van het dier als ogen. De neus heeft Bert gevormd door er een driehoekig stukje leer onder te verwerken. Bert vermoedt dat dit leer waarschijnlijk van een zeedier uit koude windstreken afkomstig is, omdat het vrij dik is.

Dubbelboek van Bert.

Inleg van leer op dekblad in dubbelboek van Bert.

Links stempel op dekblad en rechts inleg van leer op schutblad, met motief uit hetzelfde leer
in dubbelboek van Bert.

Corrie heeft deel 7 en 8 van HBU als dubbelboek gebonden en de cijfers met leer ingelegd. De schutbladen zijn zelf gemarmerde papieren.

Dubbelboek van Corrie.

Dubbelboek van Corrie.

Eline gebruikte de platten waar ze vorige maand aan begonnen was toen we bezig waren met het inleggen van leer. De katernen naaide ze met kruis- en kettingsteken tot boekblokken en verwerkte het geheel als een gelijk-af-dubbelboek. Daardoor zijn boekblokken én band exact gelijk, terwijl de dubbelboeken die als bandzetters gebonden worden, uitstekende ruggen hebben die met de voorkant van de respectievelijke platten gelijk vallen, dus niet met de boekblokken.

Dubbelboek van Eline.

Ineke heeft geometrische inleggen van papier op de platten verwerkt. Ze naaide de boekblokken met kruis-en kettingsteken en bond het geheel, net als Eline, als gelijk-af-dubbelboek.

Dubbelboek van Ineke.

Ineke herinnerde zich dat ze ooit een dubbelboek gebonden had met de gekruiste structuur. Dat ziet er wel zeer apart uit en inspireert tot navolgen en experimenteren!

Dubbelboek van Ineke.


Ik heb de tekst van Klaus Müller over het dubbelboek gekopieerd en als eerste deel voor mijn dubbelboek gebruikt en de tekst van Richard Eden over de achtergronden van het dubbelboek, én de werkwijze voor het maken van een dubbelboek voor het tweede deel.
Het boek heb ik gebonden met opgezette platten. Op het voorplat van het eerste deel heb ik een tulp ingelegd, geïnspireerd op de foto van een 17e eeuws dubbelboek waarvan Eden een foto in zijn document plaatste.
New Testament 1633 en Book of Common Prayer 1629.
 Voorplat van dubbelboek van Ine geïnspireerd op nevenstaand boek.


Op het achterplat heb ik een schuine blauwe hoek aangebracht en tussen de grijze en blauwe bekledng een gouden bandje ingelegd.

Dubbelboek van Ine.
Het middenplat is in twee helften bekleed: met blauw en grijs leer, corresponderend met de bekleding van voor- en achterplat.
De schutbladen heb ik met de orizomegami-techniek gemaakt op Japans shouji-papier. Er moeten nu nog titels gedrukt worden op de platten.

Dubbelboek van Ine.

Jopie gebruikte zelf gekleurde sierpapieren (marmers en orizomegami's) voor de platbekledingen, schutbladen en dekbladen.
De schutbladen maakte zij van Japans Shouji-papier dat zij bewerkte met de orizomegami-techniek. Na droging heeft ze die papieren gestreken en kon ze die zonder verdere bewerking toepassen als schutbladen. Het papier is goed in te lijmen zonder risico van rimpelen en scheuren.

Dubbelboek van Jopie.
De platten bekleedde Jopie met zelf ontworpen marmerpapier en de ruggen kregen groen boekbinderslinnen.
Als bindwijze koos zij de bandzetmethode.
Resultaat: een boek waar je vrolijk van wordt door de sprankelende, frisse kleuren.
Een genot om naar te kijken.

Dubbelboek van Jopie.

Annemiek is niet aanwezig, maar wel door de gestuurde foto's van haar interpretatie van het dubbelboek. Als toelichting schrijft zij ons:
"Het is geen rug-aan-rug of tweelingboekje geworden, maar een vierling-boekje.
(Ik had al wel vaker een tweelingboekje gemaakt en ik wilde nu wat verder gaan).
Het zijn 4 kleine bandzettertjes van ca. 10,5 x 10,5 cm, elk 1 cm dik, met leeslintjes.
De stippen voor en achter op het 'vierlingboekje' geven aan waar van elk van de vier boekjes de voorsnede zit.
De stip van het boekje wat je openen wilt, houd je aan de rechter kant.
De boekjes zijn zo op elkaar gemonteerd dat elk boekje een kwart slag gedraaid zit
ten opzichte van het vorige boekje.

Het omslagdoosje was niet gepland, maar bleek toch wel handig, omdat de boekjes anders nogal kwetsbaar zijn, omdat ze aan alle kanten open kunnen.
Ondanks dat het omslag zomaar als steun is opgezet, groeide het uit tot iets wat er echt bij hoort.
In de sluiting heb ik toen ook maar magneetjes verwerkt, zodat het mooi dicht blijft".
Dubbel-dubbel-boek van Annemiek.

ORIZOMEGAMI
Jopie en ik experimenteerden met papier vouwen, dopen in ecoline of bewerken met een pipet. In het begin gebruikten we netjes knijpertjes om het papier vast te houden, maar al gauw bleek het met onze vingers veel handiger te gaan. Resultaat was natuurlijk dat we vies gekleurde vingers hadden, waar de ecoline alleen met speciale zeep en hard boenen vanaf ging.

Onderwijl bedachten we allerlei toepassingen voor de mooie ontwerpen die ontstonden. Ik wilde vooral schutbladen maken, maar ja, hoe krijg je twee identieke papieren?
Al filosoferend kwam de gedachte op om twee vellen papier tegelijk te vouwen en dan te bewerken door indopen of druppelen met een pipet.
Het was verrassend dat het perfect werkte en een exact gelijk sierpapier opleverde.

Identieke schutbladen van Ine met de orizomegami-techniek geverfd.

We werkten met ecoline van de Action en met de originele ecoline van Talens, maar verschil was er niet echt te ontdekken. Als papier hadden we shouji-papier dat we bij Akira Matsumoto kochten. (a.matsumoto@planet.nl).
Dat papier werkte voortreffelijk, nam goed de ecoline op, was snel droog, en bleek perfect te verlijmen.

Het was zeer interessant om de resultaten te zien van de verschillende manieren van vouwen. We volgden de patronen uit het boek van Kristin Lawson Orizomegami, Making Fold and Dye Papers en uit het boek van Gudrun Gaisser Batikken op papier, vouwen en dompelen.
Ik probeerde de golfpatronen uit die Gaisser beschrijft en die gaven een mooi effect.

Golfpatronen à la Gudrun Gaisser

Patronen verkregen door Jopie.

HUISVLIJT

Jopie toverde een goedkoop agendaatje om in een persoonlijk exemplaar. Ze sloopte de band van deze gekochte agenda en maakte een nieuwe band die zij bekleedde met een zelf gemaakte ecoprint. Blanco schutbladen op het boekblok en een elastiek als sluiting en de agenda had een nieuwe look.

Agenda van Jopie met eigen ecoprints als band.

Ik heb een boek gebonden om er alle achtergrondartikelen die ik inmiddels heb over ecoprinten in te plakken. Het boek sluit met een magneetstrip op het voorplat.
Bij de Action had ik ooit een rol herfstbladerenband gekocht waarvan ik dacht het ooit wel eens te kunnen gebruiken. Nu kwam het goed van pas als extra decoratie.
Voor de schutbladen gebruikte ik zelf gedrukte ecoprints die ik kant voor kant bestreek met '2x mat vernis décorateurs van Polyvine'.

Ecoprintboek van Ine.

BLOEMENBOL VAN OUDE BOEKPAGINA'S
ontwerp van Loes Vork
WWW.BOEKSELEN.NL

Op de BoekKunstBeurs 2019 in Leiden zag ik op de stand van Loes Vork allerlei vouwsels van oude boekpagina's. Zo inspirerend dat ik besloot een bloemenpakketje te kopen om met zijn allen aan het vouwen te gaan. Zo ontstonden de fraaiste bloembollen.

FRENCH DOORS

Als project hebben we vandaag gekozen voor het ontwerpen van French Doors die Keith Smith beschrijft in zijn Volume I, Non-Adhesive Binding, Books without Paste or Glue. Het is geen specifieke binding, maar een creatieve uiting van verwerken van twee één-katern-boekjes in één band die in het midden sluit en bij openen links en rechts een boekje herbergt. De uitdaging is volgens Smith om de bladen van de boekjes zodanig vorm te geven dat zij in elkaar passen of een bijzondere vorm hebben: schuin, met bochten, elkaar overlappend, over elkaar vallend, etc. Wat je ook maar bedenkt.

Ineke kwam thuis in tijdnood om opdrachten zowel voor boekbinden als voor de naailes klaar te krijgen. Ze wilde op haar laatste les naaimachineborduren graag laten zien wat die cursus haar gebracht had en toen kreeg ze plots een briljant combinatie-idee.
Ze ging direct aan de slag, zodat we nu haar doors-in-doors-boek kunnen bewonderen. Ze had allerlei knipsels van huizen met French-doors in de kast liggen en dat inspireerde haar om deze als boekjes met Zaansch Bord te verwerken en de deuren open te laten gaan. De katernen stikte zij met de naaimachine in de band en bracht een sierstiksel langs kop en staart aan. Het omslag, ook van Zaansch Bord, sluit tenslotte het boek helemaal af en wordt bij openen een French Door.
Wat een goed gevonden combinatie om beide opdrachten te vervullen!

Boven en onder: French Doors van Ineke.


Bert heeft thuis ook al voorbereidingen getroffen om een 'Mode-French-Door' te creëren. Uit zijn mode-kostuumboek maakte hij foto's van allerlei adellijke dames in prachtige kledij en liet die foto's kopiëren. Vervolgens halveerde hij de gekopieerde dame om daarna haar contouren aan weerszijden met een scalpel heel precies en met veel geduld uit te snijden. Zo kreeg hij twee boekjes met halve dames die weer één worden bij sluiting van de pagina's. Hoe origineel en apart.

Voorkant van de French Doors van Bert.

Achterkant van de French Doors van Bert.

Uiteindelijk gaan we allemaal aan de slag met experimenteren met vormen van de French Doors. Het wordt interessant te zien wat voor soort boekjes er voor de dag gaan komen. We blijven deze middag steken in half-af-werk. Dat wordt thuis verder vouwen, snijden, naaien en misschien wat lijmen.