Zaterdag 6 augustus.
MEERMANNO-LOGO IN JAPANSE BINDING.
Vorige maand spraken we af om het Meermanno-verslag-boek thuis af te maken met het realiseren van het ontwerp dat Bert in naaisteken maakte van het logo van het Meermanno museum. Corrie en Ine hebben dat ook inderdaad uitgevoerd.

Logo Meermanno Museum.

Boek van Corrie met Zaans bord als platten.
Om de soepelheid van het boekblok te behouden heeft Corrie de platten gemaakt van Zaans Bord. De rug, kop en staart heeft ze afgedekt met blauwe, zijdeachtige stof, die ze ook voor de knepen van de platten gebruikte. De blauwe kleur komt terug in de naaisteken, maar ook in de Japanse ‘wraparound’ die ze voor dit boek gaat maken.

Boek van Ine met passepartoutkarton als platten.
Vanwege de kwetsbaarheid van dit passepartoutkarton is het bestreken met de vernis die Grégoire aanbevolen heeft in Réliure à la Ligne: Polyvine vernis. Inktetprinten moeten heel voorzichitg behandeld worden met deze vernis, want de inkt vloeit heel gauw uit. Beter is het om de vernis te vernevelen of te gebruiken op een laserprint.
De letter-steken zijn met een driedubbele draad Perlégaren genaaid om goed te contrasteren met de draden die over de kop, rug en staart lopen.
Fem heeft een eigen ontwerp gemaakt door het logo te printen en in een passe-partout te verwerken op het voorplat. Met letterkraaltjes heeft ze 'Museum Meermanno' als losse sliertjes op het rugstuk bevestigd.

Boek van Fem met sierpapier beplakte platten.
Bert is totaal afgeweken van zijn ontwerp en er is volgens hem niets Japans meer aan zijn resultaat, op de Japanse sluitbeentjes na dan! Hij heeft boek en doos als één geheel in een zeer speciale constructie gerealiseerd, heel creatief en inventief.

Ontwerp van Bert.
Bert heeft dun lint als scharnierstof gebruikt en dat van rug tot voorsnede in het dubbel gevouwen blad verwerkt. Aan de rugkant heeft hij een dubbel gevouwen strookje papier met de vouw om het lint genaaid en hoefde op die manier niet te werken met een mal voor de scharnierbreedte. Die ruimte bleef vanzelf over!
Om het logo toch te verwerken in dit boek heeft hij met de naaimachine allemaal rode 'm'-metjes langs de rand van het scharnier en het blad genaaid en zwarte 'm-metjes' langs de andere kant.
Door dit naaisel kreeg hij een gigantische opdikking in de rug. Een Japanse naaisteek door het rugstuk naaien was geen optie meer. Daarom ontwierp hij een 'rugdoos'.
Dat is het met takjespapier beklede gedeelte aan de rugkant. De bodem van dit rugdoosje bedekte hij met een laagje lijm en liet het boekblok van losse bladen in het doosje zakken, zodat de rug van de bladen in de lijm kwam te liggen. Vervolgens liet hij het geheel heel goed drogen.
Aan het rugdoosje verwerkte hij scharnierende delen: een bodem, flappen die als wanden van een doos fungeren en een deksel. In de flappen verwerkte hij een reep stevig plastic van een blister, waarvan de uiteinden aan weerskanten tussen rugdoos en boekblok geschoven kunnen worden om de doos te sluiten.
Tijdens het lezen van het boek komt het rugdoosje plat op de tafel te liggen, zoals te zien op de foto.
De rode en zwarte kleuren van het Meermanno-logo liet hij terugkomen in het naaisel en in de zwarte bekleding van de doos met subtiele randjes rood.
Het titelschild op de deksel maakte hij met CorelDraw op de pc en liet daar ook weer een stukje rood lint terugkomen dat hij ook voor het rugdoosje gebruikte.
De vorige keer hadden we besloten dat we eerst scharnieren aan de dubbele bladen moesten maken en zouden dat doen met een strookje shirting dat tussen het dubbele blad geplakt zou worden en met een kneep doorloopt tot in de rug, waar dan twee strookjes papier, even dik als het dubbele blad, aan weerszijden op het strookje shirting geplakt worden.
Maar al plakkende kwamen we er al snel achter dat dit met zoveel boekblokbladen veel te veel opdikking in de rug en het scharniergedeelte gaf t.o.v. de vouw van het dubbele blad aan de voorsnede. Eén strookje papier weglaten gaf al beter resultaat.

Fem heeft voor het scharnier een strookje dunne tyvek gebruikt en dat aan de rugkant dubbelgevouwen zodat het even dik is als de voorsnede van het dubbele blad.
In de dubbel geplakte strook heeft ze met de screwpunch gaatjes gemaakt.

\
Werkwijze Fem:
van links naar rechts:
dubbelgevouwen Tyvek strookje met keep- en plakrand,
mal voor de te prikken gaatjes,
boekblokblad met scharnierstrook.
Al pratende over dit opdikkingsprobleem komen we tot de conclusie dat je het beste dunne scharnierstof kunt gebruiken die van voorvouw tot aan de rug als één geheel doorloopt. waarop het dubbele blad en het rugpapier aan weerszijden gelijmd worden.
Als rugpapier kan een dubbel gevouwen strookje papier gebruikt worden, even dik als het boekblokblad en met een breedte van het uitstekende stuk scharnierstof min de kneepbreedte.
Marjolein is nog bezig met de platten voor het boekblok. Ze heeft van dun karton de letters 'M' uitgesneden en rond geschuurd, daarna het geheel met zwart linnen bekleed, geperst en met het vouwbeen goed de contouren van de letters ingewreven.

Ontwerp van Marjolein voor het voorplat van het Meermanno-boek.
JAPANSE BOEKOMSLAG OF DOOS.
De ‘wraparound case’ of een ‘four-Sided Case’ gaan we maken volgens de beschrijvingen van Kojiro Ikegami in Japanese Bookbinding (blz. 94 t/m 102). 
Corrie maakt de wraparound case en zet het geheel eerst met kraftpapier in elkaar om het omslag te kunnen passen om het boekblok. Tijdens het passen ontdekt ze dat de band beter past als ze het kraftpapier aan de buitenkant vouwt zodat rug- en voorkantbordje binnen zitten.
Ze besluit de Westerse sluiting toe te passen, dus haar boekblok ligt dan met de rug aan de linkerkant in het omslag en het omslag gaat van rechts naar links open. Dit i.t.t. de Japanse manier, waarbij boekblokrug rechts ligt en omslag opengaat van links naar rechts.

Corrie past omslag om boekblok.
Boekomslag en boek liggen vóór haar op tafel, de foto is dus naar haar toe genomen,
waardoor het lijkt alsof boek en band op de Japanse wijze liggen.
Ik- Ine - heb het kraftpapier aan de binnenkant van de band geplakt, zodat het smalle rug- en voorkantbordje aan de buitenkant van de band zitten. Ik maak de ‘four-Sided Case’, maar de basis is hetzelfde als de 'wraparound case’. Pas na de bekleding van deze basisband worden de beklede flappen aan kop en staart aan de bodem geplakt.
Basisband voor de 'four-sided-case' gamaakt door Ine.
RESULTATEN RÉLIURE À LA LIGNE.

Boek van Marjolein met eigen bedrukt linnen.


Binnenkant boek van Marjolein.

Boek van Bert