Zaterdag 4 juni 2010
Het Gonet-project nadert zijn einde. Jopie, Marjolein, Bert en Fem hebben het boek nu ook klaar en tonen hun fraaie resultaten. Jopie heeft leer gekreukeld en dat verwerkt in halve cirkels op voor- en achterplat. Met de screwpunch drukte zij gaatjes uit en vulde die op met contrasterend geel leer. Langs de halve cirkels van gekreukeld leer bracht ze geel koord aan.
(zie voor 'kreukelen leer' het verslag van juli 2007)


Gonet-binding van Jopie

Marjolein heeft de inhoud van het boek – het leven van Marie Antoinette – zeer beeldend in het decor van de met Zaans bord beklede platten verwerkt.

Gonet-binding van Marjolein
de tralies van de gevangenis van Marie Antoinette op het voorplat en de guillotine op het achterplat

Bert gebruikte een rood-zwart gespikkelde papiersoort voor de bekleding van de platten, in overeen-stemming met de zwarte naaibanden en het rode naaigaren.


Gonet-binding van Bert
Fem verwerkte Japanse zijde voorzien van een thermische lijmlaag. Door strijken met warmte kon zij deze zijde op de platten aanbrengen.

Gonet-binding van Fem
Fem en ik (Ine) laten ook nog de door ons gebonden catalogus van MET6 zien. Deze catalogus wordt in losse katernen verkocht, bijeengehouden door een kleine banderol, met daarop de afbeelding van de affiche van de tentoonstelling en enige toelichtingen. Die banderol wilden we graag meebinden, maar 'hoe' was ons door de afmeting ervan niet direct duidelijk. Uiteindelijk kwamen we ieder met een andere oplossing: Fem verwerkte de banderol in de band, ik in het voorste schutblad. Ik sneed een spleet in de vouw van het schutblad even hoog als de banderol en stak het laatste deel van de banderol door de spleet, zodat die smalle strook in het midden van het schutblad kwam. Daarna naaide ik het 'banderolschutblad' aan de harmonicastrook.

catalogus MET6 gebonden door Fem,
banderol verwerkt in plat
catalogus MET6 gebonden door Ine,
banderol verwerkt in schutblad
Beiden hebben we de losse bladen op de vouwen van een tot harmonica gevormde strook genaaid . Fem gebruikte een witte strook van dun karton, ik een dubbelgevouwen strook donkergroen balacron, waardoor de witte binnenkant van het balacron niet meer te zien is. Daarna heeft Fem de strook aan een losse linnen rug genaaid. Zij heeft per katern een lange of korte naaisteek toegepast, zodat op de rug een fraaie verspringing van steeklengtes te zien is. De band maakte zij van opgezette platten met daarin de delen van de banderol.
Van hetzelfde balacron dat ik voor de harmonicastrook gebruikte, heb ik ook de naaibandjes gemaakt door het materiaal eveneens dubbel te verwerken. Daarna heb ik de donkergroene harmonicastrook mét voor-en achterplat van dubbel gevouwen Zaans bord met perlégaren op de bandjes genaaid. Tenslotte werkte ik de bandjes door gleufjes in het Zaanse bord naar binnen en plakte ik het Zaanse bord op elkaar tot een stevig plat.

Bert laat tenslotte zijn scharnierband van 5 jaar BBC zien. Rug en platten zijn bekleed met sierpapier.


scharnierband van Bert

We hadden afgesproken deze werkdag te besteden aan het bekijken en bespreken van diverse reparatie-problemen bij kapotte boeken, maar uiteindelijk bleek de schade beperkt tot plakband-perikelen, afgebroken ruggen en gescheurde en verzuurde bijbelbladen.
Bert heeft het 'plakband verwijderen' onder handen. Met de warmte van een föhn lukt het hem om zowel plakfolie als bruin plakband van de platten af te halen. De eventuele lijmresten die daarna nog overblijven zijn weg te halen door voorzichtig te wrijven met een snotje, een soort gum van rubbercement.

Bert verwijdert plakband met de warmte van de föhn

Ik heb een stapel gehavende verzuurde bijbelbladen en wil er met een strijkijzer Filmoplast R op aanbrengen. Jopie vertelt dat dit ook met een lamineerapparaat gedaan kan worden, dus wordt dit een klus voor thuis.

Geheel in het kader van deze dag past het kijken vaar de film: Rebacking a cloth binding.

een dvd te koop bij Hewit, http://www.hewit.com

Deze film is op dvd verkrijgbaar bij de firma Hewit (http://www.hewit.com) en is zeer sterk aan te bevelen.
Heel duidelijk en aanschouwelijk worden door Nick Cowlishaw in een twee uur durende sessie alle etappes uitgelegd en voorgedaan van het herstellen van een in de kneep gescheurde linnen rug en van het repareren van schutbladen. Al zijn handelingen leiden tot een verbluffend resultaat waarbij nauwelijks te zien is dat er een reparatie plaatsgevonden heeft. De oplossingen die hij toont zetten ons aan tot een interessante discussie over de al of niet te verrichten reparaties én tot een imitatie van zijn werkwijze.

Goed voorbeeld doet goed volgen! Marjolein gaat na de film aan de slag met een oud in linnen gebonden boek dat een vieze vlek op het voorplat heeft. Zoals voorgedaan door Nick Cowlishaw, smeert zij stijfsel uit op een karton, neemt daar wat van op met een bevochtigd watje, en bewerkt er vervolgens het plat mee.
En zie, de vieze plek wordt minder vies en het linnen wordt perfect opgefrist. Wat een vuil komt er van de band af! Jammer dat we geen foto's van vóór en ná de behandeling hebben gemaakt.
En zo was ook dit weer een zeer vruchtbare en inspirerende werkdag.