Zaterdag 1 augustus 2009
Een heerlijke werkdag, letterlijk en figuurlijk! Anton en Marjolein vierden hun verjaardag en laten ons smullen van 'Deens gebak' en soesjes. Jammer dat Frans en Bert die lekkernijen moeten missen!
Aan Jopie's voorstel van vorige maand om een boekje met de button-hole binding te maken, naar aanleiding van de Lankhorster marmerdag én Ine's gemaakte boek in die binding, is goed gehoor gegeven en dus zijn er diverse creatieve uitingen te bekijken.

Omdat Frans niet aanwezig kon zijn heeft hij een foto gestuurd van het door hem gemaakte
button-hole-marmer-boekje.

Jopie heeft haar marmerpapieren tot katernen gevouwen en vervolgens in een kleurige omslag genaaid.
En zo ontstond een fraai marmervoorbeeldenboek.

Button-hole-binding van Jopie

Haar 'bloemen-button-hole-boek' vloeide voort uit de inspiratie die ze kreeg van een gekregen bos bloemen. Het lichtgroene papier waarin de bloemen gehuld waren, gebruikte ze om en om bij de katernen als buitenste blad. Zo ontstond een mooie groen-witte rug, die door het uitgesneden bloemenrugdeel tevoorschijn komt .

Button-hole-binding van Jopie

Zeer inventief vinden we haar 'olifantenboek'. Papier gemaakt van olifantenpoep in de Middelste Molen bracht haar op het idee om het op deze manier te verwerken. Handig als je zo goed kunt tekenen!
De middelste olifant is uitgesneden uit de platten en tegengeplakt met grijs elefantenhaut! Omdat de rug van de olifant niet mocht 'gapen', lijmde Jopie de rug van de olifant op de boekrug. Zeer geslaagd dus!

Button-hole-binding van Jopie

Fem gebruikte haar 'vliegenmeppermarmer' als omslag. Ze plakte eerst alle marmers tegen met tekenpapier en vormde daarna katernen met de marmers als buitenste blad. Voor het boekblok wisselde ze blanco katernen af met katernen met een marmerblad, zodat een duidelijke variatie van gekleurde en blanco katernruggen te zien is. Om de rugbreedte van het omslag en het boekblok precies gelijk te houden verlijmde ze eerst vóór het naaien de boekrug. Op die manier paste het boekblok perfect in de rug van het omslag en ging het naaien ook gemakkelijker: géén last van zwieberende katernen!
het 'vliegenmeppermarmer' als inspiratiebron!

Button-hole-binding van Fem




Hans paste de button-hole-binding toe op Neeltje.
De rug van het eerste en laatste katern beplakte hij eerst
met een randje marmerpapier.
Datzelfde marmerpapier gebruikte hij ook als
dekblad voor het omslag.
Via scannen en printen nam hij de titelpagina van de katernen over op blauw karton.
Maar hij vond dit materiaal erg kwetsbaar
en had last van breken van het karton op de vouw.
















Button-hole-binding van Hans


Omdat ik vorige maand deze button-hole-binding al verwezenlijkt had, besloot ik nu iets anders te doen met mijn marmerpapieren. Het werd een binding op een harmonicastrook.

harmonica-binding van Ine

Eerst sneed ik stroken van marmerpapieren en vouwde die tot een harmonica. De marmerpapieren voor het boekblok snoeide ik tot dubbelgevouwen A6 formaat. Van de foto's die ik die dag maakte heb ik eveneens dubbelgevouwen A6 afdrukken geprint. De open kanten van de gevouwen bladen heb ik met een smal randje lijm aan weerszijden van de bergvouwen van de harmonicastrook geplakt, afwisselend 4 marmerpapieren, 4 fotobladen, 4 marmerbladen, 4 fotobladen, etc.

De smalle randjes marmerpapier die overbleven na het afsnijden van de vellen op A6 formaat inspireerden me tot het maken van een vlechtwerk, toe te passen als bandversiering.

Omdat ik wilde dat de harmonicastrook uit te trekken was en eventueel als stervorm neer te zetten, maakte ik een omslag die de rug vrij liet, maar het geheel wel als boek deed ogen. De overslag op het voorplat houdt door een magneetsluiting het geheel bij elkaar.

Anton, Marjolein en Jaap waren vorige maand tijdens het stijfselmarmeren niet aanwezig, zodat ze ook geen button-hole-marmer-boek konden creëren, maar Anton laat ons wel een map en boekdoosje bekleed met marmerpapier zien!

map gemaakt door Anton

boekdoosje gemaakt door Anton

Anton wilde experimenteren met het verwerken van een ringsysteem en maakte daarom dus een map.
Hij legde ons zijn probleem voor hoe je Rexine goed vlak, zonder bobbels, in kunt slaan in de rug van de map als je werkt met even dik bord voor platten en rug. De oplossing is volgens ons werken met een mengsel van stijfsel en pvc en constant het teveel aan bekleding wegduwen en wrijven.
Door de rek in de Rexine lukt dat redelijk.

boekdoosje met boekje en éénkaternbinding met levensbeschrijving auteur, gemaakt door Anton

Fem heeft na lang twijfelen uiteindelijk toch besloten haar gebonden 15e eeuwse Gotische boek, het vierde boekmodel, niet te bekleden. Ze vond het, net als wij trouwens, jammer om die prachtige touwbindingen onder het leer te verbergen.
Dus werd het alternatief: hout beitsen!

Uit de verte lijkt het alsof het boek in leer gebonden is! Ze heeft het boekblok in plastic verpakt en toen uiterst voorzichtig de platten diverse keren gebeitst, net zo lang tot ze tevreden was over de dekking. Daarna bevestigde ze de sluitingen en kon met trots het resultaat bekijken en laten bewonderen.
boekmodel 4, Gotische band 15e eeuw, gebonden door Fem
Jopie toont het reliëfwerk dat ze voor het omslag van een bijbel aan het maken is. Ze heeft de tekening van de vredesduif zelf ontworpen, uitgesneden uit dun karton, opgeplakt op bord, bekleed met dun leer en vervolgens met émalène geperst.
Het reliëf wordt als inleg op het bijbelplat verwerkt.
T.z.t zullen we het uiteindelijke resultaat te zien krijgen.

|
Fem en ik hebben Goddijn-boekmodellen klaar: boekmodel 13, de Bradelband uit de 18de eeuw in marmerpapier. We hebben beiden eigen gemaakte marmers verwerkt.
Bradelband Ine

Bradelband Fem

Ook de gedriegde Franse Band uit de 19de eeuw kunnen we laten zien. Fem heeft de rug en hoeken bekleed met leer en is prima geslaagd in het dunnen van de inslagen. Op voor- en achterplat gebruikte ze een eigen gemarmerd sierpapier. Ze ondervond problemen bij het lijmen op de platten van de buitenste bladen van het eerste en laatste gedriegde katern, die dienst deden als oor: ze scheurden in aan kop en staart in de rug .

Daarna heeft ze met beleid het 2de katernblad als dekblad op het plat gelijmd en het geheel goed laten drogen alvorens het katern te openen. Van de inscheuring is niets meer te zien, maar het eerste en laatste katern gaan niet plat open; ze blijven bol staan als je in die katernen bladert.
Het valt Fem trouwens op dat alle gedriegde katernen dat individueel ook doen, alleen iets minder bol dan het eerste en laatste katern. Haar conclusie is dan ook: "dat zal wel een eigenschap van driegen zijn".
Het probleem van inscheuren van de schutbladen deed zich bij mijn boek niet voor. Maar ik had ná het bekleden van de band problemen. Terwijl de borden vóór het bekleden prachtig aansloten op de rug, weken ze nu aan de binnenkant van de rug af. Door het geforceerd inpersen van kneepgleuven werd het probleem
weliswaar opgeheven, maar de bedoeling was dit uiteraard niet.
Ook de katernen van mijn boek 'bollen' bij het openen, hetgeen duidelijk aan deze methode van naaien te wijten is. Voor het driegen van dit boekmodel gebruikte ik kopieën van In linnen gebonden, maar realiseerde me toen niet dat dit boek in leer gebonden zou worden. Dat vond ik achteraf niet bij de titel passen en nam daarom dus linnen in de kleuren van het geprinte marmer en plakte alles stotend op het voorplat. Het rode linnen bekleedt in zijn geheel het achterplat.
gedriegd boek van Ine
gedriegd boek van Fem

We hebben veel tijd besteed aan het bekijken en bespreken van al het gemaakte werk, zodat er nog maar een paar uurtjes over bleven om te werken, waarin iedereen met divers naai- of reparatiewerk bezig was.
Marjolein was gefascineerd door de vlechttechniek en ging direct enthousiast aan het experimenteren.

En zo werd er deze dag weer veel inspiratie opgedaan.